జండర్‌ స్పృహ లోపించిన సర్వోన్నత న్యాయస్థానం

అక్టోబరు 20 యావత్‌ భారతదేశంలోని మహిళల్ని గాయపర్చిన దినం. కించపరిచిన, అవమానపరిచిన దినంగా  ఈ కంఠంలో ప్రాణం వున్నంతకాలం గుర్తుండిపోతుంది. ఎవరో సాధారణ పౌరులో, సామాన్య వ్యక్తులో దీనికి కారణం కాదు.అలాగని సామాన్య వ్యక్తులు చెయ్యెచ్చని అర్ధం కాదు. భారతదేశ అత్యున్నత న్యాయస్థానం, భారతీయ మహిళల్ని ''ఉంచుకున్నవాళ్ళు''గా వ్యాఖ్యానించి, స్త్రీలని భార్యలుగా, ఉంచుకున్నవాళ్ళుగా, ఒక్క రాత్రి గడిపి వెళ్ళిపోయే వాళ్ళుగా విడదీసి వ్యాఖ్యానించింది. వివాహానికి వెలుపల బతుకుతున్న కోట్లాది మంది గుండెల్ని గాయపరచడమే
 కాక చాలా తిరస్కార భావంతో అవమానపరిచింది. ముష్టి రూ. 500 భరణం కోసం పచ్చియమ్మాళ్‌, వేలుసామికి 'ఉంచకున్నది'గా ముద్ర వేయించుకోవలసి వచ్చింది. కలిసి బతికామని, తనకు భరణం ఇప్పించాలని న్యాయస్థానాలను ఆశ్రయించిన ఆమె భయంకరమైన ముద్రను భరించాల్సి వచ్చింది.

ఈ తీర్పును వెలువరించిన న్యాయమూర్తులు జస్టిస్‌ మార్కండేయ కట్జు, జస్టిస్‌ టి.ఎస్‌.ఠాగూర్‌లు తాము 21 వ శతాబ్దంలో బతుకుతున్నామనే స్పృహని కోల్పోయి 'కీప్‌' అనే పదాన్ని వాడి, తమకి జెండర్‌ సెన్సిటివిటీ లేదని నిరూపించుకున్నారు. మహిళల్ని కించపరచడంలో, అవమానపరిచే వ్యాఖ్యల్ని చెయ్యడంలో వీరే ఆద్యులు కారు. అప్పటి సుప్రీం కోర్టు ప్రధాన న్యాయమూర్తిగా పనిచేసిన రంగనాధ మిశ్రా కూడా అపర మనువులో మాట్లాడి, కోట్లాది స్త్రీల క్రోధాగ్నిని చవి చూసి, తోక ముడిచి క్షమాపణ చెప్పాడు. ఆ వారసత్వాన్ని పుణికి పుచ్చుకున్నట్లు, పుచ్చిపోయిన భావాలతో, పురుషాంకారంతో ఈ ఇరువురు పునరపి... అంటూ మళ్ళీ మహాపరాధం చేసారు. నిండు కోర్టులో నిరసన తెలిపిన ఇందిరా జైసింగును నిలువరించే సాహసం చేసారు. తాము వాడిన పదాల గురించి ఆమె చేసిన ఆక్షేపణని పట్టించుకోకుండా 'కీప్‌' కాకపోతే 'కంకుబైన్‌' అనొచ్చా అని ఆమెనే అడిగి తమ అహంకారాన్ని వెల్లడి చేసుకున్నారు. మహిళల్ని అవమానించడానికి వీళ్ళకి ఎవరు అధికారమిచ్చారు? ఒక న్యాయమూర్తో, మరో వైస్‌ ఛాన్సలరో, ఇంకో మత పిచ్చివాడో తమ కిష్టం వచ్చినట్లు మాట్లాడే హక్కు ఎవరిచ్చారు? వేల సంవత్సరాలుగా ఉచ్చులు బిగించి, ఇనప కచ్చడాలు తగిలించి మహిళల బతుకుల్ని శాసించిన పితృస్వామ్య భావజాలానికి ప్రతినిధులుగా ఇంకా ఇంకా అణిచివెయ్యాలని కుట్రలు పన్నుతున్న వీళ్ళు అత్యున్నత స్థానాలో అలవారడం ఎంత అవమానకరం?

నిన్నటికి నిన్న ఒక వైస్‌ ఛాన్సలర్‌ హిందీ రచయిత్రలను 'వేశ్య' అని దూషిస్తూ తన కండకావరాని వ్యక్తం చేసాడు. హిందీ భాషలలో రాస్తున్న స్త్రీలు తమ అనుభవాలను, అభిలాషలను తమ రచనల్లో వ్యక్త్తీకరించడం ఈ పెద్ద మనిషి దృష్టిిలో నేరమైంది. మగవాళ్ళు ఎలా రాసినా, బూతు రాసినా, భూత ప్రేత పిశాచాల గురించి రాసినా, పచ్చి శృంగారం గురించి రాసినా వాళ్ళు మహారచయితలుగా చలామణి అవుతారు. మహిళలు మాత్రం దూషణ, తిరస్కారాలకు గురవుతారు. ఫ్యూడల్‌ సమాజపు తిట్లన్నీ ఉపయోగించి వారు మరి కలం పట్టకుండా అణచివెయ్యాలని చూస్తారు. ఎనభైలలో తెలుగు సాహిత్యం లో కూడా ఈ సంఘటనలు జరిగాయి. స్త్రీవాద రచయిత్రుల మీద పధకం ప్రకారం దాడి జరిగింది. నోటితో ఉచ్ఛరించజాలని తిట్లని వాడిన వాళ్ళు మామూలు రచయితలు కారు. అభ్యుదయ, విప్లవ రచయితలుగా చెలామణి అవుతున్న వాళ్ళు. అసలు స్త్రీలకు సంబంధించిన ప్రతి అంశంలోను తలదూర్చి, కట్టు, బొట్టు, మాట, రాత, నడత, ఆలోచన, ఆచరణ - వీటన్నింటినీ నియంత్రించాలనే అధికారాన్ని వీళ్ళకెవరిచ్చారు. ప్రతీ అంశం మీద పోలీసింగు చేస్తూ, మహిళల కదలికల్ని ఆలోచనల్ని అణచివెయ్యాలని ప్రయత్నించే వీళ్ళు ఏ కాలానికి ప్రతినిధులు?

భారతీయ భాషలన్నింటిలోను మహిళల్ని కించపరిచే, అవమాన పరిచే పదాలు, వ్యక్తీకరణలు లక్షల్లో వున్నాయి. మగవాళ్ళు పరస్పరం తిట్టుకోవాలన్నీ వాళ్ళు అమ్మ అక్క, ఆలి లను తిట్టాల్సిందే. వాళ్ళు జననాంగాలను కించపరచాల్సించే. 'నీకు సంబంధించిన స్త్రీలపై అత్యాచారం చేస్తాను జాగ్రత్త' అనే అర్ధంతోనే తిట్లు వుంటాయి. మగవాడు తన అధికార దర్పాన్ని అణిచివేత బుద్ధిని తన తిట్లద్వారానే వ్యక్తం చేస్తాడు. అదే పద్ధతిలో స్త్రీలను విడగొట్టి ధర్మపత్ని అని, వేశ్య అని, ఉంచుకున్నది అని అవమానించడం సర్వ సాధారణమైంది. మరి మగవాళ్ళు మాత్రం ధర్మపత్ని, అధర్మపతి, ఉంచుకున్నవాడు, తిరుగుబోతు లాగా విభజింపబడరు. వాడు మగాడు అంతే ఈ భావజాలం నరనరాన నింపుకున్న న్యాయమూర్తులు ఏ మాత్రం సంకోచించకుండా 'కీప్‌' 'రఖౌల్‌'లాంటి పదాలను వాడారు. ఇంత జెండర్‌ ఇన్‌సెన్సిటివీని అత్యున్నత న్యాయస్థానంలో ఊహించడమే కష్టం. కళ్ళారా చూసాక, చెవులారా విన్నాక మనసు తీవ్రంగా గాయపడింది. భగ్గున మండింది. 50 కోట్ల మంది మహిళల్ని కలిచివేసిన సంఘటన ఇది.

అన్ని భాషల్లోను ఇలాంటి అవమానకర పదాలున్నాయి. తెలుగు వరకు చూస్తే పురుషులు స్త్రీల మీద అత్యంత హీనంగా, హేయంగా ప్రేయోగించే ఒక నేరం గురించి, అమానుషమైన అత్యాచారం గురించి - మానభంగం, చెరచడం, అనుభవించడం లాంటి పదాలు ఉపయోగిస్తారు. ఈ పద ప్రయోగంలో వున్న వివక్ష గాని అవమానంగానీ పట్టించుకోరు ఈ పద ప్రయోగాల వల్లనే లైంగిక అత్యాచారానికి గురైన స్త్రీలని పాడై పోయిన స్త్రీలగా, చెడిపోయిన స్త్రీగా ముద్ర వేసి ఆమె బతుకును బలి తీసుకుంటారు. చెడిన పురుషుడు చెడిపోయినవాడు కాదా? వాడు శృంగార పురుషుడు శ్రీ కృష్ణుడు అంటూ బిరుదులివ్వడం. ఇందెంత దుర్మార్గమో ఆలోచించండి.

ఇంత కన్నా చెత్త పదాలు- ముతైయిదువ, అయిదోతనం, సౌభాగ్యవతి, విధవ, అబల, సౌశీలవతి, శీలం, గొడ్రాలులాంటి అవమానకరపదాలు తెలుగు భాష నిండా వున్నాయి. వాటిని యధేచ్ఛగా, సంకోచం లేకుండా వాడుతూనే వున్నారు. ''నేనేం గాజులేసుకుని కూర్చోలేదు'' అంటూ రెచ్చిపోయే వాళ్ళకి గాజులేసుకున్న వాళ్ళని అవమానిస్తున్నామనే అవగాహన, జెండర్‌ అవగాహన ఎప్పటికీ కలుగుతుందో! మహిళలకు సంబంధించి ఒక గౌరవ ప్రదమైన, ప్రజాస్వామికమైన, మానవీయ భాషను, ప్రత్యామ్నాయ పద ప్రయోగాలను అభివృద్ధి చేసుకోవాల్సిన అవసరం ఈ రోజు మరింత ఎక్కువగా వుందని మార్కండేయ కట్జూ ఉదంతం మన ముందుకు తెచ్చింది.