
అనుకోకుండా ఇంటికొచ్చిన పిల్ల సిసింద్రీలను
వెంటేసుకుని ఈట్ స్ట్రీట్ కి వెళ్ళానా
ఎదురుగా ఉన్న పార్కింగ్ లో కార్ పార్క్ చేస్తుంటే
ఆకాశమల్లెల పరిమళం హటాత్తుగా చుట్టుముట్టింది
తలెత్తి చూద్దును కదా
గుత్తులు గుత్తులుగా వేలాడుతున్న ఆకాశమల్లెలు
పచ్చటి కారప్పూల చెట్లకి
ధవళ వర్ణం లో కుప్పలు తెప్పలుగా
విరగబూసిన ఆకాశ మల్లెలు
చిన్నప్పుడు కారప్పూలని పిలుచుకుంటే
భాగ్యనగరంలో అవే ఆకాశమల్లెలయ్యాయి
అందంగా పొందిగ్గా బారులు తీరి నిలబడ్డ
ఆకాశమల్లె చెట్ల కింద
ఆదమరిచి నిలబడ్డానా
జలజలా నా తలమీద
కాదు కాదు నా తనువంతా
తడిపేసిన ఆకాశమల్లెల జడివాన
ఈట్ స్త్రీట్ వెర్రి హోరుకి
పార్కింగ్ లోని ఈ పారవశ్యానికి
పొంతన ఎలా కుదర్చడం ?
ఒక్కొక్క పువ్వూ ఒయ్యారాలుపోతూ
పరిమళాలు వెదజల్లుతూ
నా మీద వాలుతుంటే
అబ్బో! ఆ అనుభవాన్ని అక్షరీకరించడం
ఇలా మీతో పంచుకోవడం
మహదానందంగా ఉంది.
2 comments:
chala bavundi satyavathi garu,mee prakruti premani mato panchukunnanduku dhanyavadalu.ee vidhamga mee matalu rozu vine chance dorukutondi...thanks.
మీ బ్లాగులోని ఫోటోలను చూడగానే నా చిన్నప్పటి అనుభూతి గుర్తొచ్చింది సత్యవతిగారు. మా స్కూలునుండీ బస్ స్టాప్ కెళ్ళేదారిలో పుట్పాత్పై పడిఉన్న ఈ పూలను ఏరుకుని దారం లేకుండా కాడలతోనే దండ అల్లేదాన్ని. లేదా గుత్తిగా పట్టుకుని వాసన చూస్తూ ఇంటికి తీసికెల్లేదాన్ని. థాంక్స్.
Post a Comment